Dragonerpanzer (2561- ปัจจุบัน) ของวศินบุรี สุพานิชวรภาชน์ เป็นผลงานของศิลปินที่อ้างอิงมาจากเหตุการณ์จริงที่เกิดขึ้นในประวัติศาสตร์ เรื่องราวของอำนาจ เกียรติยศ และความปรารถนา ผลงานชุดนี้ เริ่มจากงาน porcelain ที่ได้แรงบันดาลใจมาจากรถถังรุ่น Leopard 2 ที่สร้างขึ้นในประเทศเยอรมนี และในครั้งนี้ เป็นครั้งแรกที่ศิลปินได้สร้างรถถังขนาดเท่าจริง อย่างที่เคยตั้งใจไว้ ขนาดที่เท่าจริงสามารถส่งพลังและความหมายให้ใกล้เคียงกับความจริงที่สุด เหมือนกับการแลกเปลี่ยนที่เกิดขึ้นระหว่างสองขั้วอำนาจที่เป็นระหว่างทหารที่มีเลือดเนื้อกับผลงานศิลปะ
วศินบุรีได้อ่านเรื่องเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นนี้ เป็นครั้งแรกจากหนังสือ กระเบื้องถ้วย กะลาแตก ของคุณพิมพ์ประไพ พิศาลบุตร ในฐานะคนที่ทำงานเครื่องปั้นดินเผา เขาประทับใจมาก ว่างานศิลปะมีคุณค่า ความหมาย และมีความสำคัญมาก ถึงขนาดที่ทำให้เกิดการแลกเปลี่ยนที่ดูไม่สมเหตุผลนี้ขึ้นมา ซึ่งถ้าเทียบสัดส่วนกันแล้ว หมายถึงทหารม้าอันลือชื่อ ถึง 4 นาย แลกกับแจกัน แค่ 1 ใบ เขาได้มีโอกาสไปชมคอลเลคชั่นงาน porcelain ที่พิพิธภัณฑ์ Staatliche Kunstsammlungen Dresden และได้เห็นผลงาน Dragonervasen (Dragoon vases) งานแจกันลายครามขนาดใหญ่ ที่มีความสวยงามมาก เป็นส่วนหนึ่งที่หลงเหลือจากการแลกเปลี่ยนในครั้งนี้ และต่อมาถูกเรียกชื่อตามหน่วยทหารม้า
แต่ระหว่างที่เริ่มทำงานชุดนี้ มายาคติที่ศิลปินสร้างไว้ เริ่มจางลง เพราะที่จริงแล้ว ในครั้งนั้น การมีคนที่คลั่งไคล้และต้องการงานศิลปะ แล้วอย่างนี้ จะหมายถึงว่าอีกฝ่าย งานศิลปะไม่ได้มีคุณค่าสำหรับเขาเลยอย่างนั้นหรือ? หรือที่จริงแล้ว มันมีเหตุผลหรืออะไรที่แฝงอยู่มากกว่านั้น ซ่อนอยู่ในความคิดของเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น ในช่วงเวลานั้น?
ดังนั้น ที่จริงแล้ว เหตุการณ์นี้อาจไม่ได้เกิดจากแค่ความรักในงานศิลปะ แต่ที่มากกว่านั้นคือการที่ทุกฝ่ายพยายามทำทุกทางเพื่อให้บรรลุผลอย่างเดียวกัน ก็คือเพื่อการได้มาซึ่งอำนาจและเกียรติยศสูงสุด ถึงทุกวันนี้ หลายอย่างก็ยังไม่เปลี่ยน สิ่งที่เห็น อาจจะไม่ใช่สิ่งที่เป็นจริง ต่างขึ้นอยู่กับมุมมอง และความต้องการที่แท้จริง
วศินบุรี สร้างสรรค์ผลงานชุดนี้ เพื่อสะท้อนถึงเหตุการณ์ในอดีต เขาเลือกที่จะใช้รถถัง สัญลักษณ์ของปัจจุบันที่เป็นตัวแทนของกองทหารม้าในสมัยนั้น และนำลวดลายที่อยู่บนแจกัน Dragonervasen ชิ้นจริงมาจัดวางบนรถถัง เพื่อเป็นการแสดงถึงการตีความและสร้างรูปแบบใหม่ของช่วงเวลาที่สำคัญในหน้าประวัติศาสตร์ ที่ยังคงไม่เปลี่ยนแปลงแม้ในช่วงเวลาปัจจุบัน
วศินบุรีได้อ่านเรื่องเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นนี้ เป็นครั้งแรกจากหนังสือ กระเบื้องถ้วย กะลาแตก ของคุณพิมพ์ประไพ พิศาลบุตร ในฐานะคนที่ทำงานเครื่องปั้นดินเผา เขาประทับใจมาก ว่างานศิลปะมีคุณค่า ความหมาย และมีความสำคัญมาก ถึงขนาดที่ทำให้เกิดการแลกเปลี่ยนที่ดูไม่สมเหตุผลนี้ขึ้นมา ซึ่งถ้าเทียบสัดส่วนกันแล้ว หมายถึงทหารม้าอันลือชื่อ ถึง 4 นาย แลกกับแจกัน แค่ 1 ใบ เขาได้มีโอกาสไปชมคอลเลคชั่นงาน porcelain ที่พิพิธภัณฑ์ Staatliche Kunstsammlungen Dresden และได้เห็นผลงาน Dragonervasen (Dragoon vases) งานแจกันลายครามขนาดใหญ่ ที่มีความสวยงามมาก เป็นส่วนหนึ่งที่หลงเหลือจากการแลกเปลี่ยนในครั้งนี้ และต่อมาถูกเรียกชื่อตามหน่วยทหารม้า
แต่ระหว่างที่เริ่มทำงานชุดนี้ มายาคติที่ศิลปินสร้างไว้ เริ่มจางลง เพราะที่จริงแล้ว ในครั้งนั้น การมีคนที่คลั่งไคล้และต้องการงานศิลปะ แล้วอย่างนี้ จะหมายถึงว่าอีกฝ่าย งานศิลปะไม่ได้มีคุณค่าสำหรับเขาเลยอย่างนั้นหรือ? หรือที่จริงแล้ว มันมีเหตุผลหรืออะไรที่แฝงอยู่มากกว่านั้น ซ่อนอยู่ในความคิดของเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น ในช่วงเวลานั้น?
ดังนั้น ที่จริงแล้ว เหตุการณ์นี้อาจไม่ได้เกิดจากแค่ความรักในงานศิลปะ แต่ที่มากกว่านั้นคือการที่ทุกฝ่ายพยายามทำทุกทางเพื่อให้บรรลุผลอย่างเดียวกัน ก็คือเพื่อการได้มาซึ่งอำนาจและเกียรติยศสูงสุด ถึงทุกวันนี้ หลายอย่างก็ยังไม่เปลี่ยน สิ่งที่เห็น อาจจะไม่ใช่สิ่งที่เป็นจริง ต่างขึ้นอยู่กับมุมมอง และความต้องการที่แท้จริง
วศินบุรี สร้างสรรค์ผลงานชุดนี้ เพื่อสะท้อนถึงเหตุการณ์ในอดีต เขาเลือกที่จะใช้รถถัง สัญลักษณ์ของปัจจุบันที่เป็นตัวแทนของกองทหารม้าในสมัยนั้น และนำลวดลายที่อยู่บนแจกัน Dragonervasen ชิ้นจริงมาจัดวางบนรถถัง เพื่อเป็นการแสดงถึงการตีความและสร้างรูปแบบใหม่ของช่วงเวลาที่สำคัญในหน้าประวัติศาสตร์ ที่ยังคงไม่เปลี่ยนแปลงแม้ในช่วงเวลาปัจจุบัน
